«Σηκώθηκα από το πιάνο και πλησιάζω τον καθρέπτη. Ήμουνα ξαναμμένος. Είδα το είδωλό μου να κρατά φτερά παγωνιού και δροσερούς καρπούς του Θέρους. Κι’ είπα από μέσα μου: Είμαι ο Λαχειοπώλης τ’ ουρανού. Μοιράζω αριθμούς σε ξωτικά κι’ αγγέλους. Ο πρώτος αριθμός σημαίνει συνουσία. Βάση ρευστή για την δημιουργία. Κι’ αποφασίζω ευθύς την πιο μεγάλη μου πράξη. Σκόρπισα τα λαχεία μου στους γαλαξίες και στο άπειρο. Έτσι δεν θα είναι δυνατόν κανείς να ξαναδημιουργήσει, να πράξει το καλό-που λεν-ή το κακό. Σπάταλη η απόφασή μου, μα ο κόσμος πάει για να χαθεί».
Κυριακή 13 Μαίου 1979
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου