"Καφωδείον σημαίνει, σε ώρα ιδίως απογευματινή, όταν δεν έχει δύσει ολότελα ο ήλιος, να πίνεις το καφεδάκι σου, να ψάλλεις το μεράκι σου και να πλησιάζεις την επιθυμία σου γυμνή-φωτογραφία κόρης ή και εφήβου τρέχοντος εις την πλατεία της συνοικίας. Κι' ο φωνόγραφος να παίζει ένα τραγούδι του Χριστιανόπουλου ασταμάτητα και βραχνά:
Θανάση γιατί έκοψες το άλφα από μπροστά;
Για ένα γράμμα χάνεις την Αθανασία.....
Θανάση, Αχ Θανάση......
.......Ενώ τα Ωδεία.......
σκέτη μελαγχολία ανία πλήξη κι' ενοχή. Ούτε μεράκι, ούτε καφεδάκι, ούτε τραγουδάκι για ν' ακούσεις και να πεις.
Εδώ διδάσκεται η Μουσική. Πως να γηράσκει δίχως ποτέ της να 'χει γεννηθεί. Διδάσκονται τα όργανα, πως να ηχούν δίχως καημό και δίχως ήχο".
(Κυριακή, 8 Ιουνίου 1978)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου