Σάββατο 22 Ιανουαρίου 2011

Στον Αλέξανδρο Λυκουρέζο στις 4/4/1970

"Είμαι γεμάτος απελπισία μ’ ότι γίνεται στον τόπο μας. Οι τελευταίες δίκες, οι ποινές στο «Έθνος» και στον Ζίγδη, η συνωμωσία να παρουσιαστεί ο Καράγιωργας ανήθικος, τα γεγονότα της Κύπρου, ο σχηματισμός Ταγμάτων ασφαλείας, παραστρατιωτικά, στη ύπαιθρο, καθιστούν την είδηση περί ραδιοφώνου, σχεδόν ασήμαντη. Κάθε μέρα που περνάει, απογυμνώνει μια εφιαλτική πραγματικότητα για τη Ελλάδα, χωρίς να φανερώνεται πουθενά ένα φωτεινό σημείο αλλαγής. Η αγανάκτηση μου έχει φτάσει σ’ ένα σημείο, που θα ησυχάσω μόνο σαν τους δω κρεμμασμένους στο Σύνταγμα, τους σημερινούς παράγοντες και κυβερνήτες. Όχι μόνο τους Παπαδόπουλο και Σία αλλά και όλα τα ανώνυμα ζωύφια που χρόνια τώρα κει μ’ όλες τις καταστάσεις, κυβερνάν πραγματικά την χώρα. Γι’ αυτό και δεν υποστηρίζω θνησιγενείας αλλαγές. Γι’ αυτό και υπήρξα εναντίον κάθε «προοδευτικής» κινήσεως. Το κράτος δεν λειτουργούσε με προοδευτικές κυβερνήσεις. Γιατί είναι φτιαγμένο από χωροφύλακες. Με τον Παπαδόπουλο βρήκε την ταυτότητά του. Να μια ευκαιρία να ξεριζωθεί. Η μ ό ν η

Μ.Χ.

(Σημείωση δική μου. Ο Μάνος Χατζιδάκις την εποχή της δικτατορίας δεν σπούδαζε).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου